Het bestemmingsplan creëert een schaarse vergunning
In een eerder blog is reeds verkend dat in voorkomende gevallen een bestemmingsplan waarmee een bouwmarkt gevestigd kon worden geen beperking bevat van beschikbare vergunningen. Dat betekende dat de regels die gelden bij schaarse vergunningen - transparantie, bepaalde tijd etc. - niet op de bekendmaking van het bestemmingsplan van toepassing zijn. In dat blog werd wel melding gemaakt van de casus Helmond. In die kwestie speelde dat het bestemmingsplan zelf een schaarse vergunning-stelsel in het leven riep.
Tijdens het vorige blog was enkel nog de rechtbank uitspraak voor handen. Inmiddels heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zich over die kwestie uitgelaten en de rechtbank uitspraak in stand gelaten. Dat maakt een aantal dingen duidelijk:
- in een bestemmingsplan kan een schaarste (inzake een af te geven omgevingsvergunning) worden gecreëerd door op te nemen dat één omgevingsvergunning kan worden afgegeven voor (in dit geval) een speelautomatenhal;
- is dat het geval, dan gelden dezelfde eisen van openbaarheid en gelijkheid bij de verdeling van een omgevingsvergunning;
- duidelijkheid over de verdeelcriteria en procedure moet dan tijdig zijn gegeven;
- het criterium 'goede ruimtelijke ordening' - normaliter het criterium bij vergunningen om afwijking van het bestemmingsplan toe te staan - is onvoldoende bepaald.
Wees er dus op bedacht dat daar waar de schaarse vergunning ook locatiegebonden is, oog moet zijn voor de koppeling met het ruimtelijke spoor. Verschillende regeling zijn dan mogelijk. Is er een schaarste geregeld in het bestemmingsplan zelf, dan zal ook een verdeelprocedure moeten worden opgetuigd voor het verlenen van die specifieke omgevingsvergunning.