null

Een vergunningsplicht voor fysieke bunker leveranciers?

In Nederland is er geen vergunningsplicht voor het fysiek mogen beleveren van bunkers (brandstoffen) aan schepen. Wel bestaat er een wettelijke verplichting om een register van fysieke leveranciers bij te houden. De Inspectie Leefomgeving en Transport houdt zo’n lijst bij, waarop 55 leveranciers staan. De vraag is overigens hoe actueel die lijst is.

Een al eerder gelanceerd plan om overheden te dwingen een vergunningsplicht in te voeren is herleefd. Een groot aantal mondiale partijen, waaronder de World Shipping Council, Intertanko, Intercargo en BIMCO hebben de International Maritime Organisation gevraagd regels op te stellen. De achtergrond bij dit verzoek is volgens de organisaties gelegen in de wens om de kwaliteit van geleverde brandstof te verbeteren en veiligheidsrisico’s in te dammen: in 2018 zijn er nogal wat gevallen geweest waarbij slechte brandstof aan schepen was geleverd, met name in Singapore en Houston. Ook verwachten de organisaties meer gevallen van contaminatie in verband met de komende zwaardere kwaliteitseisen waaraan stookolie zal moeten voldoen: per 1 januari 2020 mag stookolie nog maar 0,5% zwavel bevatten, waar dat tot die datum nog 3,5% is. Verwacht wordt dat met het mengen van partijen stookolie om aan die kwaliteitseis te voldoen meer gecontamineerde olie op de markt zal komen. Door een vergunningsplicht, zo is de redenering, kan daarop beter toezicht plaatsvinden. Als de IMO dit al zal oppakken, zal het echter waarschijnlijk nog jaren duren voordat er overeenstemming is over een stelsel.

Vergunningsstelsel

In Singapore bestaat al wel een vergunningsstelsel. De voorwaarden voor het verlenen van een vergunning betreffen daar onder meer regels betreffende de interne organisatie, een track record van een aantal jaren in de industrie, het hebben geïmplementeerd van kwaliteitssystemen conform regels gesteld door de havenautoriteiten, maar ook het hebben geïnvesteerd in opslagfaciliteiten en het in eigendom hebben van (dubbelwandige) bunkerbarges.

Ook in Nederland speelt dit onderwerp: het Havenbedrijf Rotterdam en een aantal lokale organisaties zoals VNPI, NOVE, VOTOB en KVNR voeren verkennende gesprekken over de mogelijkheden van een vergunningsstelsel. Maar hoe zo’n systeem er dan uit moet zien is vooralsnog onduidelijk. De vraag is of zo ver gegaan zou moeten worden als Singapore doet: de eis dat een fysieke leverancier ook beschikt over eigen opslagfaciliteiten en eigen bunkerbarges. In Nederland hebben fysieke leveranciers die doorgaans niet: zij huren ruimte en bunkerbarges van derden in. Het zou nogal wat betekenen wanneer die eisen aan hen gesteld zouden gaan worden. De vraag is ook of dat iets zou bijdragen: het gaat immers om kwaliteitsborging, en daarvoor is het niet nodig om eigen faciliteiten en eigen schepen te hebben. Een vergunningseis zou kunnen zijn dat zij alleen maar zaken mogen doen met partijen die goedgekeurde opslagfaciliteiten en bunkerbarges hebben. Maar daar zullen de leveranciers sowieso wel voor zorgen: zij zijn immers aansprakelijk als er sprake is van verontreiniging.