null

Uitgangspunten schaarse vergunningen ambulante handel

Verdelen van schaarse vergunningen. Uitgangspunten aan de hand van een overleg in de Tweede Kamer over de gevolgen voor de ambulante handel.

Op deze site is al in verschillende blogs ingegaan op de impact van de nieuwe manier van kijken naar het verdelen van schaarse vergunningen voor de dagelijkse praktijk. Veelal zijn de blogs ingegeven door rechtszaken over het verdelen van schaarse vergunningen om rondvaartboten te mogen exploiteren of casino’s. De problematiek kent een breder bereik. Ook zogeheten ambulante handel (huis-aan-huisverkoop, verkoop op de openbare weg, op openbare markten of op andere plaatsen of lokalen) heeft er mee te maken. 

De lobby vanuit die markt is zo goed, dat er zelfs een aparte behandeling in de Tweede Kamer over heeft plaats gevonden. Een verslag van die behandeling geeft een goed beeld van de problematiek. Zowel aangaande de ruimte voor eigen invulling van beleid, de kaders die in acht genomen moeten worden bij verandering van beleid én de mogelijkheden van verdelen. 

Dit blog bespreekt aan de hand van het verslag de belangrijkste aspecten, met cursief enkele opmerkingen:

  • Zoals al bekend, moet de looptijd van een schaarse vergunning beperkt zijn in de tijd. 
  • Wat betreft het bepalen van die termijn bestaat veel vrijheid voor gemeenten. 
  • Het mag niet te lang zijn. 
  • Het terugverdienen van investeringen blijft een belangrijk gegeven voor het bepalen van die termijn. 
  • Dit maakt ook dat één algemene (wettelijke) minimumtermijn van (bijvoorbeeld) 10 jaar niet mogelijk is. De ene ondernemer is de andere niet. Hoe algemener de vergunning (voor meer verschillende soorten ondernemingen) hoe lastiger dus om in de verordening of het beleid al met één vergunningstermijn te werken dus! Werk dus met (sub)branche-vergunningen (zoals hier genoemd, food en non-food of zelfs nog specifieker.
  • Onze buurlanden werken met korte termijnen (één jaar) maar wel met stilzwijgende verleningen. Hoe het dan werkt met het bekendmaken van de afloop van vergunningen én het dus vrijvallen van een schaarse vergunning wordt niet duidelijk.
  • De minister volgt de Raad van State waar deze stelt dat, ondanks het feit dat het aantal inschrijvingen achterblijft, de schaarste al een gegeven is omdat het aantal vergunningen is beperkt.
  • Vergunningen voor onbepaalde tijd moeten worden ingetrokken of aangepast. Over schadeplicht e.d. laat de minister zich niet uit.